The city of all places, New York!!

6 mei 2014 19.00 uur

Een klein maandje geleden ben ik met school naar New York geweest, heel wat anders dan Zambia, maar dit stond ook al heel lang op mijn verlanglijstje.. En wat was het een week om nooit meer te vergeten, geen woorden kunnen beschrijven wat voor indruk New York op mij heeft gemaakt…
Ten eerste had ik een heel ander beeld van Amerikanen dan hoe ze echt zijn. Ik dacht dat ze gehaast en arrogant zouden zijn, met de gedachte ‘ik ga het hier wel maken’. Maar men, wat zat ik daar ver naast zeg… Af en toe werd je wel eens in de metro voorbij geduwd, niets ernstigs, maar direct kwam er een sorry en ‘gaat het wel goed?’ Dat zou je hier in Nederland echt nooit gebeuren, dan lopen ze gewoon door alsof er niets aan de hand is.. En als je met een kaart op straat staat te kijken waar je naar toe moet, staat er binnen vijf minuten wel iemand naast je die je de weg wijst.
Een van de laatste avonden wilde ik met twee kamergenootjes nog naar een boekenwinkel, zodat we die ook van ons lijstje konden afstrepen, maar we wisten niet tot hoe laat het open was. Toen vroegen we aan iemand ‘weet u misschien tot hoe laat die en die winkel open is?’, jammer dat wist ie niet… Maar hij pakte direct zijn telefoon en zocht de winkel op en binnen twee seconden belde hij die winkel op. Nee, helaas ze waren gesloten. Maar wat een gastvrijheid, gewoon voor drie randommeiden belt hij de winkel!
Op een ochtend gingen we naar Ground Zero, dat was indrukwekkend. Vooral om het verschil van de tijdloosheid van Ground Zero te zien, maar vooral met daarnaast de zakelijke wereld die gewoon door is gegaan. Tijdens ons bezoek was er een ceremonie voor een militair die met pensioen zou gaan. Het was mooi om de dienst te zien, er waren allemaal militairen en zijn familie stond trots toe te kijken hoe er over hem werd gesproken. Na afloop kwamen we aan de praat met twee militairen, waar wij vandaan kwamen en wat we allemaal gezien hadden? Daarnaast vertelde eentje van hen dat hij op zijn zestiende al in het leger zat en toen al hielp met gewonde mensen heen en weer te rijden.
Het klinkt niet indrukwekkend, maar ik vind het zo mooi dat mensen gewoon op random mensen afstappen en dan een gesprek met je aan gaan. Dit is niet één keer gebeurd, maar wel tig keer. Toen we later die dag een Starbucks gingen drinken, kwamen er twee oudere mensen bij ons zitten en vertelden ons over hun leven en waar ze naar toe zouden gaan.
Ik kan ook niet beschrijven hoe bijzonder deze week was, het is een totaal andere wereld waar je voor een week in leeft. Het is een ander ritme, andere gewoontes, andere omstandigheden, maar ik zou alles zo over doen! Deze reis heeft me doen beseffen dat ik meer van de wereld zien, meer proeven, ruiken, zien, horen en voelen. Ik heb nu nog meer zin gekregen in mijn grote reis naar Zambia. Het zijn twee totaal verschillende werelden, maar juist daarom heb ik er zo’n zin in. Ik wil meer van de wereld zien en de verschillende culturen leren kennen.
 
10 mei, 20.30 uur
‘De kleine dingetjes’

Het duurt nog ruim negen maanden voordat ik weg ga, maar aan de kleine dingetjes merk ik wel dat ik rekening mee houd. Van de week zat ik bijvoorbeeld al naar een backpack te kijken. Terwijl het toch echt nog tijden gaat duren voordat ik die nodig heb..
Hetzelfde gebeurde net, er moeten weer kaarten worden besteld voor De Flint, normaal hoef ik niet na te denken over de data. Maar nu moest ik echt opletten dat ik voor februari 2015 de voorstellingen bekijk. En de voorstellingen die ik leuk vind, zoals De Grote Improvisatieshow, zijn in april… En dan zit ik nog lekker in Zambia te genieten van alles daar.