Een extra hobbeltje in de weg

Na vorige jaar toestemming van de opleiding te hebben gehad, dacht ik dat ik alles had en mocht gaan. Maar niets leek minder waar, twee weekjes geleden kreeg ik een mailtje met dat ik nog vrijstelling moet aanvragen bij de examencommissie van mijn opleiding.
Eigenlijk had ik bedacht dat ik dit wel tijdens de herfstvakantie zou gaan doen, totdat ik nog een mailtje kreeg.. Het was toch wel handig als ik dit voor dinsdag zou hebben ingeleverd. Zodat de commissie er op woensdag naar kan kijken en dan voor mijn eerste bijeenkomst met de groep uitsluitsel zal hebben of ik vrijstelling heb gekregen of niet. Ik ben al een flink stuk op weg en bijna klaar, maar nog niet helemaal. Ik hoop dat ik morgen de laatste puntjes op de i kan gaan zetten en voor 100% achter mijn aanvraag sta.
Daarnaast heb ik wel te horen gekregen dat ik van harte welkom ben en dat het Bisdom in Chipata me graag wil ontvangen. Dat vond ik heel fijn om te horen, aangezien ik de eerste ben die van deze opleiding die kant op gaat.
Ik ben er de afgelopen tijd mee bezig geweest, op vakantie heb ik bijvoorbeeld twee broeken en Palladium's gekocht. Dat ligt allemaal in de kast, zodat ik er nu nog geen gebruik van kan maken. Ik denk vaak aan mijn aankomende avontuur, op mijn werk hadden we het erover dat ik voor vier maanden weg ga. Conclusie was dat ik toch nergens aan vast zat en nu de beste periode is om te gaan, dat is helemaal waar. Maar ergens blijft het zo ontzettend spannend, het is een groot avontuur wat ik tegemoet ga en ik denk dat ik mezelf in Zambia ga tegenkomen, maar ook veel van mezelf zal gaan leren!

Het is zaterdagavond en ik lig lekker in bed met Flikken Maastricht en een grote kop thee. Een keelontsteking ligt om de hoek op me te wachten en het is nog druk genoeg de komende paar weken, dus ik zeg adios amigos!